Wie, wat en hoe?
Ik ben een laatbloeier. Pas op m'n 15de ontdekte ik de gitaar. Aan die gitaar dank ik waarschijnlijk ook m'n hoogtevrees, zo hoog stonden de snaren, een soort pijl-en-boog, maar wat wil je voor 25 piek!
Ik was 17 toen ik na m'n eindexamen MULO een echte electrische gitaar kreeg, gewoon besteld bij een postorderbedrijf, alsof het een spijkerbroek was.
En toen kwam de bandjes-tijd. Het begon met Route 66 waarmee we talentenjachten wonnen en elk weekend optraden, een gouden tijd voor bands, die zestiger jaren. Tegelijkertijd zat ik ook in de school-band van de P.A. van Beverwijk en in 'Jazztrio Jaap Botman', waarin Lard van der Pal drumde en ik basgitaar speelde met Jaap Botman op piano, waarmee we derde werden bij 'Rodeo', de tv-talentenwedstrijd van de NCRV, met als prijs een optreden voor de radio.'Bekend van radio en tv', werd meteen onze reclamekreet.
Daarna United Killdom, RDL Mc Allen met een platenavontuur bij EMI en Nightshift met een lp, opgenomen in eigen beheer.
Blues was de rode draad, Muddy Waters, John Lee Hooker, Spencer Davis, John Mayall, Eric Clapton, om maar een paar namen te noemen.
Ik begon ook zelf muziekstukken te maken, die langzamerhand steeds gecompliceerder werden.
In 1977 studeerde ik af voor klassiek gitaar (leraar Dick Visser) aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam en twee jaar later zat ook m'n studie schoolmuziek er op, waarna ik meteen muziekleraar werd aan het Rhedens Lyceum in Velp.
Thuis begon ik met het opnemen van m'n eigen muziek. Aanvankelijk met een 2 sporen recorder. Ik heb hem nog steeds, die Revox. Maar rond de eeuwwisseling stond m'n zolderkamer vol met een kolossale mengtafel, digitale sporenrecorders, goed voor 16 sporen, randapparatuur en 10 samplers. Het kostte me 40 minuten om die allemaal te laden, maar dan had ik ook een compleet symfonie-orkest ter beschikking. Zo componeerde ik o.a. m'n twee symfonieën, een ouverture en een strijkersserenade.
In 2002 werd ik gegrepen door de jazz. Ik volgde lessen voor basgitaar bij Wiro Mahieu en jazzgitaar bij Jan Jansen en speelde met Niek Edeling (mondharmonica en percussie) in duo Jazzenzo.
Ik speelde -eerst bas en later gitaar- in de uiterst gezellige jazzband Jazzafinado, maar toen werd het tijd om vooral m'n eigen jazzcomposities neer te zetten in Buurjongens, met Reyn Waldram, sax, Peter Hengst, drums, Hans Verwimp, bas en ikzelf op gitaar en leverancier van de composities.
Na een aantal wisselingen werd bUUr geboren, het jazzkwartet dat in april 2016 ophield te bestaan.
bUUr tijdens een optreden in café De Kroon in Nijmegen: Willem Booij Liewers, saxofoon, Hans Verwimp, bas, Ivo Elfers, drums en Lucas Buur, gitaar en composities.
Vanaf 2005 tot 2013 verzorgde ik met een aantal muzikanten ook nog een Vijf-Ritmen-dansochtend op elke eerste zondag van de maand, waarvoor ik de muziek componeerde en gedichten schreef (zie 'Other Stuff'). Dat heeft een schatkamer aan composities opgeleverd, vaak verstild en meditatief, maar ook speels en vol levenslust. Met gitaar en fluit en/of viool werkt deze muziek heel mooi bij allerlei gelegenheden als recepties, kunstexposities, e.d. (Zie onder Muziek: Vijf Ritmes)
Duo met Reyn Waldram (contrabas) met een uitgebreid repertoire van mijn hand, instrumentale stukken afgewisseld met liedjes, overwegend jazzy, maar ook met andere stijlinvloeden.
Duo Buur en De Best, met Theo de Best op piano: Jazz standards en eigen stukken van Theo en mij.
Sinds het einde van jazzkwartet bUUr heb ik m'n oude hobby weer opgepakt: het uitwerken en zelf inspelen van m'n eigen composities (zie NewShit en NewsHit). Daar had ik vroeger een grote zolderkamer voor nodig, maar nu past alles in één hoekje: een iMac, USB audio interface, een paar harddisks en de nodige software. Ik werk met Cubase Pro 10, plug-ins van Waves, Virtual Instruments van SampleModeling (div. saxofoons, fluit en trompetten), bassen van Trilian (Spectrasonics), electrische bassen van AmpleSound, Addictive Keys voor piano's en keyboard, Addictive Drums, drumsamples van the Loop Loft, Band in a Box, Kontakt Player van Native Instruments, een flink aantal reverb plug-ins, SampleTank 3 en plug-ins van IK Multimedia, twee midi keyboards (M-Audio Keystation 88 en iRig Keys 37 Pro) en niet onbelangrijk voor de in te spelen blazerspartijen: een midi breathcontroller van TEControl.
De gitaarpartijen speel ik uiteraard ook zelf in met m'n Ibanez JSM100 of Ibanez GB10. Ik heb twee Roland Cube 80XL versterkers en de AER Domino 2.A. Qua effecten gebruik ik slechts een paar voor mij wezenlijke als reverb, delay en chorus (Nova System van TC Electronic). Ik hou van een volle warme jazzy klank. Ik denk daarbij aan jazzgitaristen als b.v. Martijn van Iterson, Jesse van Ruller, Jonathan Kreisberg, maar ik vind John Scofield dan toch ook wel weer geniaal, ondanks al die effecten die hij inzet.
Overigens, er lopen zoveel goede gitaristen rond dat je er wel eens moedeloos van wordt. En toch, je kunt weinig anders doen dan gewoon doorgaan op je eigen muzikale weg en hopen op twee dingen: 1. dat je mensen treft die graag samen met mij die eigen composities willen uitwerken en neerzetten; 2. dat er mensen zijn die bij het luisteren gaan mee resoneren. Want als dat gebeurt, als mensen geraakt worden door mijn muziek, dan is m'n missie geslaagd!
